آخرالزمان

نشانه های آخرالزمان

طی بررسی آیات و روایات مربوط به آخرالزمان و ظهور، به وقایعی برمی‌خوریم که در نشئه دنیا رایج نیست، یعنی اینکه بوسیله قوانین حاکم در نشئه فعلی، بروز چنین اتفاقاتی عادی و ممکن نیست. این موضوع این سؤال را بر می‌انگیزد که آیا در زمان ظهور، نشئه اول تمام و نشئه‌ای دیگر برپا می‌گردد؟ در جواب این پرسش برخی معتقدند وقایع عجیب و غیرعادی که در اینگونه روایات مطرح شده همگی در چارچوب قوانین فعلی مادی امکان وقوع دارند اما توسط فناوری‌های بسیار پیشرفته‌ای که در آینده ابداع خواهد شد. لذا اینگونه افراد دوران حکومت حقه در زمان ظهور را ادامه نشئه فعلی می‌دانند. اگر چنین جوابی صحیح و منطبق بر واقعیت باشد می‌توان همین موضوع را برای قیامت قائل شد و مطرح نمود که تمام اتفاقات غیر عادی که در قیامت رخ می‌دهد توسط فناوری فوق مدرنی است که در آینده اختراع خواهد شد، و سپس این استدلال را دائما تکرار کرد و تا درجه انتهایی بهشت همه چیز را تکنولوژیک تصور نمود! اما چنین فرضیه‌ای توسط هیچکس مطرح نمی‌شود و غالبا قیامت نشئه‌ای جدید قلمداد می‌گردد.

مقدمه

‹‹آخرالزمان›› یا پایان دوران همانگونه که از نام آن برمی‌آید به انتهای یک دوره اطلاق می‌شود و مقطعی از زمان است که در آن تغییر از یک دوره به دوره‌ای جدید رخ می‌دهد. از آنجا که اکنون دوره دنیا برپاست آخرالزمان به انتهای دوره دنیا مربوط می‌شود.

آخرالزمان از دیدگاه ادیان به دورانی گفته می‌شود که وقایعی عظیم و عجیب در آن رخ می‌دهد و حاکی از انتهای زندگی به شیوه فعلی بر روی زمین است. انتظار می‌رود با سپری شدن آخرالزمان دوره جدیدی فرا برسد که بسیار با وضعیت پیشین آن متفاوت باشد. همچنین در این زمان است که ادیان الهی به ظهور مردی بشارت داده اند که ظلم و جور را از زمین بر می‌چیند و آن را پر از عدل و داد می‌سازد٫ نمونه چنین بشارت هایی در کتب آسمانی آمده است.

چکیده :

در این تحقیق به بیان علائم آخرالزمان و نشانه های زمانی آخرالزمان و اوصاف مردم آخرالزمان و علائم ظهور که به دو دسته حتمی و غیر حتمی تقسیم می شوند با بهره گیری از احادیث و روایات گرد آوری کردیم و در آخر به وظائف شیعه در آخرالزمان پرداختیم .

معنای کلمه ی آخر الزمان :

معنی کلمۀ آخر الزمان از معانی نسبی به شمار می رود،مثلا : زمان فعلی را که مدت یکهزار وچهارصد و اندی سال از هجرت پیامبر اکرم(ص)می گذرد نسبت به آن زمانی که آن حضرت مبعوث به رسالت و پیغمبری شده می توان گفت: آخر الزمان است و مدت پانصد یا هزار یا دو هزار سال آینده را نسبت به زمان فعلی ما می توان گفت: آخر الزمان است و…

بنابراین،آخر الزمان یک زمان معلوم و محدودی نیست تا بتوان گفت: فلان زمان آخر الزمان است؟همانطور که نمی توان زمان و موقع ظهور حضرت مهدی(عج) را تعیین نمود همانطور هم نمی توان آخر الزمان را محدود و معلوم کرد.البته از یک طریق می توان تا اندازه ای معنی کلمۀ آخر الزمان را دریافت و آن این است: وقتی اکثر علاماتی که پیامبر اسلام(ص)و آل اطهر آن حضرت خیر داده اند عملی شوند. می توان به آن زمان آخرالزمان گفت و در انتظار ظهور مهدی ( عج ) بود . و لذا بر منتظرین ظهور لازم است که با نگاهی به روایات معصومین (علیهم السلام ) با این علامات آشنا شوند تا هم با شرایط زمانی و مکانی و هم به وظایف خود در این زمینه آشنا گردند. (1)

علائم آخرالزمان :

در روایات اسلامی برای دوره ی آخر الزمان علایم و نشانه هایی ذکر شده که با تحقق این علایم و نشانه ها ، پی می بریم که هم اکنون در دوره ی آخر الزمان قرار داریم . اینک به برخی از این علایم و نشانه ها اشاره می کنیم :

1- گسترش ترس و ناامنی

امام باقر علیه السلام می فرماید : « لایقوم القائم إلا علی خوف شدید ….» ؛(2) « حضرت قائم علیه السلام قیام نمی کند مگر در دورانی پر از بیم و هراس .» و نیز فرمود : « مهدی علیه السلام هنگامی قیام می کند که زمام کارهای جامعه در دست ستمکاران باشد . »(3)

2- تهی شدن مساجد از هدایت

پیامبر صلی الله علیه و آله درباره ی وضعیت مساجد در آخر الزمان میفرماید : « مساجدهم عامره و هی خراب من الهوی »(4) ؛ « مسجدهای آن زمان و آباد و زیباست . ولی از هدایت و ارشاد و در آن خبری نیست . »

3- سردی عواطف انسانی

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید « فلا الکبیر یرحم الصغیر و لا القوی یرحم الضعیف ، و حینئذ یأذن الله له بالخروج »(5) ؛ « در آن روزگار ، بزرگترها و به زیر دستان و کوچکترها ترحم نمی کنند و قوی بر ضعیف ترحم نمی نمایند. در آن هنگام خداوند به او [ مهدی علیه السلام ] اذن قیام و ظهور می دهد . »

4- گسترش فساد اخلاقی

رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند : « قیامت بر پا نمی شود تا آن که زنی را در روز روشن و به طور آشکار گرفته ، در وسط راه به او تعدی می کنند و هیچ کس این کار را نکوهش نمی کند ».

محمد بن مسلم می گوید : به امام باقر علیه السلام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا ! قائم شما چه وقت ظهور خواهد کرد ؟ امام فرمود : « إذا تشبه الرجال بالنساء، و النساء بالرجال، و اکتفی الرجال و بالرجال ، و النساء بالنساء » ؛(6) « هنگامی که مردها خود را شبیه زنان و زنان خود را شبیه مردان کنند . آن گاه که مردان به مردان اکتفا کرده و زنان و به زنان اکتفا کنند .»

5 – آرزوی کمی فرزند

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود : « رستاخیز بر پا نمی شود تا آن که کسی پنج فرزند دارد آرزوی چهار فرزند کند . و آن که چهار فرزند دارد می گوید : کاش سه فرزند داشتم ، و صاحب سه فرزند آرزوی دو فرزند دارد . و آن که دو فرزند دارد ، آرزوی یک فرزند بنماید . وکسی که یکی فرزند دارد آرزو کند که کاش فرزندی نداشت » .(7)

6 – مرگ های ناگهانی

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود : « قیامت برپا نمی گردد ، تا این که مرگ سفید ظاهر شود . گفتند : ای رسول خدا ! مرگ سفید چیست ؟ فرمود : مرگ ناگهانی » .(8)

7 – جنگ و کشتار

امام رضا علیه السلام فرمود : « پیش از ظهور امام زمان علیه السلام کشتارهای پیایی و بی وقفه رخ خواهد داد » .(9)

نشانه های زمانی آخرالزمان :

((آخر)) به بخش پایانی هر مجموعه گفته می‌شود و ((زمان‌)) در لغت‌، بر وقت کم یا زیاد اطلاق می‌گردد از آن جا که مفهوم ((آخر نسبی )) است و در تاریخ‌ِ انقراض دنیا، اختلاف فراوانی وجود دارد و قرآن نیز از تعیین وقت مشخص برای آن پرهیز کرده و لقمان‌، 31 و 34، احزاب‌، 33 و 63، و زخرف‌، 43 و 85، محدودة آن‌، به دقت قابل اندازه‌گیری نیست‌; با این حال‌، با استفاده از روایات‌، بعثت پیامبر خاتم را می‌توان سرآغاز دورة ((آخر الزمان‌)) دانست‌. البته در بیش‌تر روایات‌، آخر الزمان به دورة پایانی که به ظهور حضرت مهدی‌ نزدیک باشد، اطلاق شده است‌. پایان نبوت و آمدن آخرین شریعت الهی که با ظهور پیامبر اکرم‌تحقق یافت‌، نخستین نشانة پایان تاریخ به شمار می‌رود; از این رو مفسران‌، مقصود از نشانه‌های قیامت را در آیة: “فَهَل‌ْ یَنظُرُون‌َ إِلآ السَّاعَة‌َ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَة‌ً فَقَدْ جَآءَ أَشْرَاطُهَا;(محمد،18) آیا آن‌ها جز این انتظار دارند که قیامت ناگهان فرا رسد، در حالی که هم اکنون نشانه‌های آن آمده است‌. بعثت پیامبر اکرم‌دانسته‌اند که نسبت به عمر جهان‌، فاصلة بسیار کمی تا قیامت دارد. در آخرالزمان‌، وقایع فراوان دیگری نیز، پیش‌بینی شده که بیش‌تر به دورة پایانی آن (مقارن با ظهور حضرت مهدی‌ علیه السلام مربوط می‌شود. نتیجه آن که‌:

الف ـ آخرالزمان‌، امری نسبی است و زمان بعثت پیامبر اکرم‌تا پایان جهان را نسبت به عمر جهان‌، در نظر گرفته‌اند.

ب ـ زمان بعثت پیامبر اکرم‌، آغاز آخر الزمان است‌، اما این که چقدر طول می‌کشد و پایان آخرالزمان کی خواهد بود، مشخص نیست

ج ـ در قرآن کریم اگرچه به مدت و زمان آخرالزمان تصریح نشده است‌، اما از نشانه‌ها و حوادثی که قرآن بیان فرموده‌، می‌توان به دورة پایانی آخرالزمان که مقارن با ظهور حضرت مهدی‌ علیه السلام است پی برد. در این جا به چند مورد از آن وقایع اشاره می‌کنیم‌:

1. بحران معنویت ‌:

اقْتَرَب‌َ لِلنَّاس‌ِ حِسَابُهُم‌ْ وَ هُم‌ْ فِی غَفْلَة‌ٍ مُّعْرِضُون‌َ ;(انبیأ،1) حساب مردم به آنان نزدیک شده‌، در حالی که در غفلتند و روی گردانند. در این آیه‌، مردم آخرالزمان‌، به غفلت و اعراض از خداوند، متصف شده‌اند;

2. وقوع اختلاف‌ها و درگیری‌های بسیار :

“فَاخْتَلَف‌َ الاْ ئَحْزَاب‌ُ مِن بَیْنِهِم‌ْ فَوَیْل‌ٌ لِّلَّذِین‌َ کَفَرُواْ مِن مَّشْهَدِ یَوْم‌ٍ عَظِیم‌ٍ ;(مریم‌،37) ولی ]بعد از او[ گروه‌هایی از میان پیروانش اختلاف کردند; وای به حال کافران از مشاهدة روز بزرگ‌. این آیه درباره ظهور فرقه‌های مختلف در جهان اسلام است که در آخرالزمان پدید آمده و سبب اختلاف‌های بسیار خواهد شد.

3. ظهور دجال ‌:

لَخَلْق‌ُ السَّمَـَوَ َت‌ِ وَ الاْ ئَرْض‌ِ أَکْبَرُ مِن‌ْ خَلْق‌ِ النَّاس‌;(غافر،57) آفرینش آسمان‌ها و زمین از آفرینش انسان‌ها مهم‌تر است‌، ولی بیش‌تر مردم نمی‌دانند. برخی از مفسران‌، این آیه را به ظهور دجال تفسیر کرده‌اند که در دید مردم‌، بزرگ‌ترین موجود جلوه می‌کند، در حالی که خداوند، او را از بسیاری مخلوقات دیگر کوچک‌تر می‌شمارد; سرانجام این پدیده به دست حضرت عیسی‌علیه السلام نابود خواهد شد.

4. پدید آمدن گرفتاری‌ها و مشکلات‌ :

إِن‌ْ أَتَغکُم‌ْ عَذَابُه‌ُو بَیَـَتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا یَسْتَعْجِل‌ُ مِنْه‌ُ الْمُجْرِمُون‌َ ;(یونس‌،50) اگر مجازات او، شب هنگام یا در روز به سراغ شما آید، پس مجرمان برای چه عجله می‌کنند. فَإِذَا نَزَل‌َ بِسَاحَتِهِم‌ْ فَسَآءَ صَبَاح‌ُ الْمُنذَرِین‌َ ;(صافات‌،177) اما هنگامی که عذاب ما در آستانة خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت‌.

5. خروج سفیانی‌ :

آیات‌: سبأ، 51; نحل‌، 45 و نسأ، 47 دربارة خروج سفیانی و لشکریانش می‌باشد

6. ندای آسمانی ‌:

آیات نحل‌، 16; ق‌، 41ـ42 دربارة آن آمده است‌.

7. ظهور منجی بزرگ بشر آیات‌ :

اسرأ، 81; بقره‌، 148; انعام‌، 89 و… بر این مطلب دلالت دارد.

8. نزول حضرت عیسی‌ (ع)‌:

آیات‌: زخرف‌، 43; نسأ، 159، مربوط به آن است‌.

9. خروج جنبنده‌ای از زمین ‌:

آیه نمل‌، 82 به آن اشاره دارد

10. نابودی قوم یأجوج و مأجوج به دست حضرت مهدی‌علیه السلام ‌:

آیه انبیأ، 96 در این‌باره آمده است‌.

11. رجعت ‌:

آیات‌: نمل‌، 83; غافر، 11; سجده‌، 21; اسرأ، 5; آل‌عمران‌، 81; قصص‌، 5، به این پدیده اشاره دارند.

12. صلح و آرامش پایدار در سراسر جهان ‌:

آیات نور، 5; اعراف‌، 128، انفال‌، 39; انبیأ، 105; اعراف‌، 137 و قصص‌، 5 به چنین وعده‌ای بزرگ اشاره دارد و…دیگر از نشانه‌های آخرالزمان است که در بخش پایانی آخرالزمان واقع خواهد شد. (10)

اوصاف مردم آخرالزمان :

جابرابن عبدالله انصاری از نبی معظم اسلام (ص)نقل میکند که فرمودند:

1- زکات دادن متروک شود

2- سخن معمول و همگانی شما دروغ

3- میوه و نقل مجالس شما غیبت

4- انچه به دست می اورید حرام

5- وفا کم شود

6- در ان زمان بزر گان بر کوچکان رحم نمی کنند

7- مرد از همسر خود اطاعت کند

8- حیای کوچکان کم گردد

9- طمع زیاد شود

10- برادر نسبت به برادر حسد ورزد

11- حیا از زنها برداشته شود

12 – ساختمانها را محکم بنا کنند

علائم ظهور :

علائم ظهور به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: علائم حتمی و علائم غیر حتمی.

فضیل بن یسار از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند: «نشانه‌های ظهور دو دسته است: یکی نشانه‌های غیرحتمی و دیگر نشانه‌های حتمی؛ خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی است که راهی جز آن نیست.»(11)

منظور از علائم حتمی آن است که تقدیر قطعی خدا به وقوع آن تعلق گرفته، و مشروط به هیچ قید و شرطی نیست؛ و مقصود از علائم غیر حتمی آن است که وقوع آن ممکن است مشمول بداء گردد، چرا که فی الجمله مشروط به شروطی است که اگر آن شروط تحقق یابد آن علائم واقع می شوند، و اگر آن شروط مفقود باشد، آن علائم نیز تحقق نمی‌یابند.

علائمی در مورد حتمی بودن آنها نصی نداشته باشیم، تنها احتمال وقوع آن می رود، و قطعی نیستند.

علائم غیر حتمی بسیارند. ما در اینجا روایت مفصلی از امام امام صادق(ع) را برای شما می آوریم که …

تعداد بسیاری از آن را برشمرده است. این روایت مشهوری است، ولی برای آن که حق زحمات مؤلفین ادا شده باشد، می گوییم که این روایت را با تغییرات عبارتی اندکی از کتاب “یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام رمان(عج)” نوشته علیرضا رجالی تهرانی نقل می کنیم.

قیلا لازم است تذکر دهیم که گرچه هر یک از این علائم حتمی الوقوع نیست، ولی به طور کلی احوال آخرالزمان را به ما معرفی می کند. با مطالعه آن شباهتهای زیاد آن را با شرائط زمان خودمان می یابیم.

در این روایت، امام صادق(ع) به یکی از یاران خود فرمودند:

هر گاه دیدی که حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند؛ و ظلم و ستم فراگیر شده است؛ و قرآن فرسوده و بدعت‌هایی از روی هوا و هوس در مفاهیم آن بوجود آمده است؛ و دیدی دین خدا، عملاً، توخالی شده، همانند ظرفی که آن را واژگون سازند!

و همچنین هر گاه دیدی که اهل باطن بر اهل حق پیشی گرفته‌اند؛ و کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی‌شود، و بد کاران باز خواست نمی‌شوند؛ و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا می‌کنند.

و هنگامی که دیدی ‌افراد با ایمان سکوت کرده، و سخنشان را نمی‌پذیرند؛ و دیدی که شخص بدکار دروغ گوید، و کسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی‌کند؛ و دیدی که بچه‌ها به بزرگان احترام نمی‌گذارند؛ و قطع رحم می شود.

و وقتی دیدی که بد کار را ستایش کنند و او شاد شود، و سخن بدش به او برنگردد؛ و دیدی که نوجوانان پسر همان کنند که زنان کنند [یعنی به مانند آنان خود را زینت می کنند]؛ و زنان با زنان ازدواج کنند.

و هنگامی که دیدی انسانها اموال خود را در غیراطاعت خدا مصرف می‌کنند و کسی مانع آنها نمی‌شود؛ و دیدی که افراد با دیدن کار و تلاش مؤمنانه [از آن تعجب می کنند] و به خدا پناه می‌برند.

و دیدی که مداحی دروغین از اشخاص زیاد شود؛ و همسایه همسایه خود را اذیت می‌کند و از آن جلو گیری نشود؛ و دیدی که : کافران از صعوبت زندگی مؤمن، شاد می شوند؛ و دیدی مردم شراب را آشکار می ‌آشامند، و برای نوشیدن آن کنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند؛ و‌ کسی که امر به معروف می‌کند خوار و ذلیل است.

و همچنین هنگامی که دیدی آدم بدکار در چیزی مورد ستایش ست که خداوند آن را دوست ندارد؛ و دیدی که اهل قرآن و دوستان آنها خوارند؛ و راه نیک بسته و راه بد باز است؛ و دیدی که انسان ها به زبان می‌گویند، ولی عمل نمی‌کنند.

و وقتی دیدی خانه کعبه تعطیل شده، و به تعطیلی آن دستور داده می‌شود؛ و مؤمن، خوار و ذلیل شمرده شود؛ بدعت و زنا آشکار شود؛ و مردم به شهادت و گواهی ناحق اعتماد کنند.

و دیدی که حلال حرام، و حرام حلال می شود؛ و دین بر اساس میل اشخاص معنی می شود، و کتاب خدا و احکام آن تعطیل می گردد؛ و جرأت بر گناه آشکار شود، و دیگر کسی برای انجام آن منتظر تاریکی شب نگردد.

و آنگاه که دیدی مؤمن نتواند نهی از منکر کند مگر در قلبش؛ و ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد؛ و سردمداران به کافران نزدیک شوند و از نیکوکاران دور شوند؛ و والیان در قضاوت رشوه بگیرند؛ و پستهای مهم والیان بر اساس مزایده است، نه بر اساس شایستگی.

و آن زمان که دیدی مردم را به تهمت و یا سوء ظن بکشند؛ و دیدی که مرد به خاطر همبستری با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد. و هنگامی که زن بر شوهر خود مسلط شود و کارهایی که مورد خشنودی شوهر نیست انجام می‌دهد و به شوهرش خرجی می‌دهد.

و همچنین آنگاه که دیدی سوگند های دروغ به خدا بسیار گردد؛ و آشکارا قماربازی ‌شود؛ و مشروبات الکلی به طور آشکار بدون مانع خرید و فروش می‌شود.

و وقتی دیدی که مردم محترم توسط حاکمان قلدر خوار شوند؛ و نزدیک ترین مردم به فرمانداران آنانی هستند که به ناسزاگویی به ما، خانواده عصمت(ع)، ستایش شوند؛ و هر کس ما را دوست دارد او را دروغگو خوانده، و گواهی اش را قبول نمی‌کنند.

و آنگاه که دیدی مردم در گفتن سخن باطل و دروغ با هم رقابت می کنند؛ و شنیدن سخن حق بر مردم سنگین، ولی شنیدن باطل برایشان آسان است؛ و دیدی که همسایه از ترس زبان همسایه به او احترام می‌کند.

و وقتی دیدی حدود الهی تعطیل شود، و طبق هوی و هوس عمل گردد؛ و دیدی که مسجدها طلا کاری (زینت داده) شود؛ و دیدی که‌ راستگوترین مردم نزد آنها مفتری و دروغگو است.

هنگامی که دیدی بدکاری آشکار شده، و برای سخن چینی کوشش می‌شود؛ و‌ ستم و تجاوز شایع شده است؛ و غیبت، سخن خوش آنها شود و بعضی بعض دیگر را به آن بشارت دهند.

وقتی دیدی حج و جهاد برای خدا نیست؛ و‌ سلطان به خاطر کافر، شخص مؤمن را خوار کند؛ و خرابی بیشتر از آبادی است؛ و معاش انسان از کم فروشی به دست می‌آید؛ و خون ریزی آسان گردد؛ و مرد به خاطر دنیایش ریاست می‌کند.

و هنگامی که دیدی مردم نماز را سبک شمارند؛ و‌ انسان ثروت زیادی جمع کرده، ولی از آغاز آن تا آخر، زکاتش را نداده است؛ و‌ قبر مرده‌ها را بشکافند و آنها را اذیت کنند؛ و هرج و مرج بسیار شود؛ و‌ مرد روز خود را با مستی به شب می‌رساند، و شب خود را نیز به همین منوال صبح می کند، و هیچ اهمیتی به آیین مردم ندهد.

آنگاه که با حیوانات آمیزش ‌شود؛ و مرد به مسجد (محل نماز) می‌رود و وقتی برمی‌گردد لباس در بدن ندارد؛ ( یعنی لباسش را دزدیده اند)

هنگامی که دیدی حیوانات هم دیگر را بدرند؛ و دلهای مردم سخت، و دیدگانشان خشک، و یاد خدا برایشان گران است؛ و بر سر کسبهای حرام آشکارا رقابت می‌کنند؛ و دیدی که نمازخوان برای خودنمایی نماز می‌خواند؛ و فقیه برای دین خدا فقه نمی‌آموزد، و طالب حرام ستایش و احترام می‌گردد؛ و‌ مردم در اطراف قدرتمندان هستند؛ و طالب حلال، مذمت و سرزنش می‌شود، و طالب حرام ، ستایش و احترام می‌گردد.

آنگاه که در مکه و مدینه کارهایی می‌کنند که خدا دوست ندارد، و کسی از آن جلو گیری نمی‌کند، و هیچ کس بین آنها و کارهای بدشان مانع نمی‌شود؛ و آلات موسیقی و لهو و لعب در مدینه و مکه آشکار گردد؛ و مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهی از منکر کند، ولی دیگران او را از این کار برحذر می‌دارند.

هنگامی که دیدی مردم به همدیگر نگاه می‌کنند [یعنی چشم همچشمی می کنند، یا معیارشان بر خوب و بد اعمال خدا نیست] ، و از مردم بدکار پیروی نمایند؛ و راه نیک پیرو ندارد؛ و مرده را مسخره کنند و کسی برای او اندوهگین نشود؛ و دیدی که : سال به سال بدعت و بدیها بیشتر شود؛ و مردم جز از سرمایه داران پیروی نکنند؛ و‌ به فقیر چیزی را دهند که برایش بخندند، ولی در راه غیرخدا ترحم می کنند.

وقتی که دیدی علائم آسمانی آشکار شود، و کسی از آن نگران نشود؛ و مردم مانند حیوانات در انظار یکدیگر عمل جنسی انجام می دهند و کسی از ترس مردم از آن جلو گیری نمی‌کند؛ و انسان در راه غیر خدا بسیار خرج کند، ولی در راه خدا از اندک هم مضایقه دارد.

و آنگاه که دیدی عقوق پدر و مادر رواج دارد، و فرزندان هیچ احترامی برای آنها قائل نیستند، بلکه نزد فرزند از همه بدترند.

هنگامی که دیدی زنها بر مسند حکومت بنشینند و هیچ کاری جز خواسته آنها پیش نرود، و دیدی پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد، پدر و مادر را نفرین کند و از مرگشان شاد شود؛ و دیدی که اگر روزی بر مردی بگذرد، و او در آن روز گناه بزرگی مانند بدکاری‌ ، کم فروشی، و زشتی انجام نداده ناراحت است.

و وقتی دیدی قدرتمندان، غذای عمومی مردم را احتکار می کنند؛ و‌ اموال خمس در راه باطل تقسیم گردد، و با آن قماربازی و شراب خواری شود، و به وسیله شراب بیمار را مداوا، و برای بهبودی، آن را تجویز کنند؛ و دیدی که مردم در امر به معروف و نهی از منکر و ترک دین بی تفاوت و یکسانند؛ و دیدی که سر و صدای منافقان برپا، اما صدای حق طلبان خاموش است؛ و دیدی که برای اذان و نماز مزد می‌گیرند؛ و مسجدها پر است از کسانی که از خدا نمی ترسند و غیبت هم می نمایند.

هنگامی که دیدی خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند؛ و قاضیان بر خلاف دستور خداوند قضاوت کنند؛ و استانداران از روی طمع، خائنان را امین خود قرار دهند؛ و فرمانروایان میراث مستضعفان را در اختیار بدکاران از خدا بی خبر قرار دهند؛ و دیدی که بر روی منبرها از پرهیزکاری سخن می‌گویند، ولی گویندگان آن پرهیزکار نیستند.

و بالخره هنگامی که دیدی صدقه را با وساطت دیگران، بدون رضای خداوند، و به خاطر درخواست مردم بدهند؛ و دیدی وقت نمازها را سبک بشمارند؛ و همّت وهدف مردم شکم و شهوتشان است؛ و دنیا به آنها روی کرده است؛ و دیدی نشانه‌های برجسته حق ویران شده است؛ [این آخرالزمان است] در این وقت خود را حفظ کن و از خدا بخواه که از خطرات گناه نجاتت بدهد.(12)

این بود روایت امام صادق (ع) که به ذکر گوشه‌ای از مفاسد جهان در آستانه قیام وانقلاب بزرگ حضرت مهدی (عج) فرا گیر خواهد شد.

و اما “علائم حتمی الوقوع” ظهور با استفاده از روایات معصومین علیه السلام، اندک است.

در روایتی امام صادق(ع) می فرمایند: «پیش از ظهور قائم(عج) پنج نشانه حتمی است: قیام یمانی، فتنه سفیانی، صیحه آسمانی،‌ قتل نفس زکیه و شکافتن زمین و فرو رفتن عده ای در بیابان»(13)

همچنین امام صادق فرموده است: «وقوع ندا[ی آسمانی] از امور حتمی است؛ و سفیانی از امور حتمی است و یمانی از امور حتمی است و کشته شدن نفس زکیه از امور حتمی است و کف دستی که از افق آسمان برون آید از امور حتمی است. و سپس اضافه فرمودند: «و نیز وحشتی در ماه رمضان است که خفته را بیدار کند و شخص بیدار را به وحشت انداخته و دوشیزگان پرده نشین را از پشت پرده بیرون می‌آورد.»(14)

امیرالمؤمنین(ع) از رسول خدا(ص) روایت نموده که فرمودند: «ده چیز است که پیش از قیامت حتماً به وقوع خواهد پیوست : فتنه سفیانی و دجال ، واقعه دخان [دود، ظهور دابه، خروج قائم، طلوع خورشید از مغرب، نزول عیسی، خسوف در مشرق، خسوف در جزیرة العرب، و آتشی که از مرکز عدن شعله می‌کشد و مردم را به سوی بیابان محشر هدایت می‌کند»(15)

امام محمد باقر(ع) فرموده است: « در کوفه، پرچمهای سیاهی که از خراسان بیرون آمده است، فرود می‌آید و وقتی مهدی(ع) ظاهر شد، برای بیعت گرفتن به سوی آن می‌فرستد.»(16)

وظائف شیعه در آخرالزمان :

روایاتی وارد شده که وظائف دینداران و پر هیزکاران را در ان زمان که از هر طرف ابتلاء ات هجوم اورده است معین می کند و بطور کلی وظیفه هر فرد متدینی است که هنگام شیوع نا ملایمات و در محیط فساد و بی دینی که مردم رو به سوی شهوات و هوی پرستی و مادیگری سوق شوند.

با کمال صبر و حوصله درمقابل مخالفین و اهل فسق و عصیان استقامت ورزیده و کمترین سستی وتماسح و تزلزل در راه انجام و ظائف الهی پیدا نکرده و بهر نحوی که میسر و ممکن است خود را از آلودیگها و قبایح اعمال و خلافها و معاصی نگهداری و حفظ کرده و هم رنگ افراد فریب خورده و منحرف شده قرار ندهد .

اری چون اجتما ع فاسد گشته و محیط تیره و دگر گون گشت چاره ای جز کناره گیری و پر هیز کاری و نگهداری خود نیست و امر به معرف ونهی از منکر به حق و دستگیری و نجات غریق در صورتی وظیفه است که خود در معرض لغزش در مسیر هجوم سیل واقع نگردد البته کناره گیری از محیط فاسد و خوداری از آلودگی ها و فساد بطور کلی وظیفه هرفرد متدینی است و اندازه و خصوصیات و جزئیات این وظیفه با اشخاص و موارد و نیروهای افراد و موقعیت انان تفاوت می کند.

پی نوشت ها :

1- محمد جواد مهری ؛ نشانه های شگفت آور آخرالزمان ص 33

2- غیبه ، نعمانی ، ص 235

3- ملاحم ، ابن طاووس ص 77

4- بحارالانوار ، جلد 2 ص190

5- همان جلد 52، ص 380

6- کمال الدین ، جلد 1 ص 331

7- فردوس الاخبار ،ج 5،ص 227

8- الفائق ، جلد 1 ،ص141

9- الغیبه نعمانی ص 271

10- دائره المعارف قرآن الکریم ، مرکز فرهنگ و معارف قرآن ، ج 1 ، ص 114-124

11- غیبت نعمانی با ترجمه غفاری باب 18 ص 429

12- بحارالانوار ، علامه مجلسی ج 52ص 256-260(با اندکی تصرف در متن )

13- کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق ص 650

14- غیبت نعمانی با ترجمه غفاری باب 14 ص 365

15- بحارالانوار علامه مجلسی ج 52 ص 209و غیبت شیخ طوسی ص267

16- غیبت شیخ طوسی ص274

خروج سفیانی

خروج سفیانی

یکی از نشانه‌های حتمی ظهور حضرت مهدی (عج) خروج سفیانی است که هم آن را شیعه نقل کرده و هم اهل سنت در احادیث خود بیان نموده‌اند. گویند سفیانی مردی است به رنگ سرخ و زرد و با چشم کبود که در ظاهر ذکر خدا می‌گوید ولی در باطل از پلیدترین مردم روزگار است و در روایتی ذکر شده: وی پیر هند جگر خوار است که از بیابان بیرون می‌آید، او مردی متوسط القامه، قیافه‌اش وحشتناک، سرش ضخیم، آبله رو، از اولاد ابوسفیان است و به کوفه یا نجف می‌آید و مردم را فریب می‌ده

داعش

-1 وقتى که دیدید از طرف مشرق بیرقهاى سیاهى نمایان شد فارس را اکرام کنید، زیرا که دولت ما در میان آنها است. ملاحم و الفتن ص 16

-2 وقتى که بیرقهاى سیاه خارج شوند اول آنها فتنه و وسط آنها ضلالت و گمراهى و آخر آنها کفر خواهد بود. فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 47 ص: 21

-3 وقتى که بیرقهاى سیاهى از طرف مشرق بیاید و بیرقهاى زردى از طرف مغرب بیاید تا در وسط شهر شام یعنى دمشق با یک دیگر ملاقات نمایند موقع بلاء خواهد بود.
ملاحم و الفتن ص 70

-4سفیانى داخل کوفه خواهد شد و سه روز اهل کوفه را اسیر میکند و شصت هزار از اهل کوفه را خواهد کشت و (18) شب در کوفه اقامت مینماید که اموال آنها را تقسیم کند، تا اینکه بیرقهاى سیاهى (براى اخذ بیعت) بسوى مهدى علیه السّلام روانه میکند فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 91 ص: 34

-5در آن وقت لشکرى با پرچم هدایت بیرون آمده لشکر سفیانى را دنبال میکنند تا بآنها میرسند و تمام آنها را بقتل میرسانند. بطورى که یک نفر از آنها را باقى نمیگذارند که خبرى از آنها ببرد! و اسیران و آنچه بغارت برده‏اند، از آنها میگیرند.
مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 954

-6بیرق سیاهى از بنى عباس خروج میکند آنگاه از خراسان بیرقهاى سیاهى خروج میکنند که کلاه آنها سیاه و لباسشان سفید خواهد بود. جلو آنها مردى از (بنى) تمیم است که آن را شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب میگویند، اصحاب سفیانى را شکست میدهد تا اینکه وارد بیت المقدس شود و سلطنت آن را براى مهدى علیه السّلام مسخر نماید و سیصد نفر از شام بسوى او حاضر خواهند شد. بین خروج آن و بین اینکه تسلیم امر مهدى علیه السّلام شود هفتاد و دو ماه خواهد بود.
فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 92 ص: 35
-7 رسول خدا(ص) : ما اهل بیتى هستیم که خدا آخرت را براى ما خواسته است و این اهل بیت من بعد از من دچار بلاء شده و (از حقوق خود) محروم خواهند شد تا اینکه عده ‏اى که بیرقهاى سیاهى دارند از طرف مشرق می آیند و دو مرتبه یا سه مرتبه حق خود را طلب میکنند و حق را بآنها نمیدهند تا اینکه جنگ کنند و غالب شوند، آنگاه حق آن‏ها را بآنها میدهند ولى قبول نمیکنند و حق را بمردى از اهل بیت من رد میکنند و او زمین را پر از عدل میکند بعد از آنکه از ظلم پر شده باشد هر کدام از شما آن را درک کردید باید خود را بآن برسانید و لو اینکه با دست و سینه خود از روى برف بروید زیرا که او مهدى علیه السّلام است.
غیبت نعمانی ص 145 ، الحاوی للفتاوی ج 2 ص 127 ، الامام المهدی ص 67 و 296 و ...
-8موقعى که دیدید بیرق‏هاى سیاه از طرف خراسان خارج شدند خود را بآنها برسانید و لو اینکه با دست و سینه از روى برف بروید چون که مهدى خلیفه خدا در میان آنها است.
بشارة الاسلام ص 290 ، الزام الناصب ص 253 ، منتخب الاثر ص 304 و ...
-9  رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله یاد بلائى کرد که دچار اهل بیتش می‏شود تا اینکه خدا مردى را با بیرق سیاه از طرف مشرق بفرستد کسى که آن بیرق را یارى کند خدا او را یارى میکند و کسى که نصرت آن را ترک کند خدا نصرتش را ترک میکند، بعدا میآیند نزد مردى که نامش نام من است و او را سرپرست خود میکنند و خدا او را یارى و تأیید مینماید
فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 100ص: 38

-10 مرد کوسه یا کم ریش ، گندم گون و متوسط القامتى که شعیب ابن صالح نام دارد و غلام بنى تمیم است با چهار هزار نفر که لباسشان سفید، بیرقهاشان سیاه است از شهر رى خروج میکند، او مقدمه (خروج) مهدى علیه السّلام است، با کسى ملاقات نمیکند مگر اینکه آن را خواهد کشت.
فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 95 - ص: 36
-11 و پرچمهائى بدون علامت که نه از پنبه و نه کتان و نه حریر است از مشرق زمین میایند در سر نیزه‏ هاى آنها مهر سید اکبر زده شده قائد آنها مردى از خاندان پیغمبر است آن پرچمها در شرق پدید می ‏آید و بوى آن مانند مشک معطر بغرب میرسد. ترس و رعب آنها یکماه پیش از آمدنشان همه جا در دل مردم قرار میگیرد، آنگاه در کوفه‏ فرود میایند و اولاد ابو طالب بخونخواهى پدران خود قیام میکنند در آن گیر و دار ناگهان لشکر یمنى و خراسانى مانند دو اسبى که مسابقه میدهند از راه میرسند
مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 1060
الزام الناصب – جلددوم- چاپ بیروت . الغصن الثامن - الآیة الثانیة عشرة - ص 120
بحار الأنوار، ج 52، ص 274، ب 25، ح 167.
-12 وقتى که مردى شهر شام را گرفت و مرد دیگرى مصر را مسخر کرد و با یک دیگر جنگ کردند و اهل شام، اهل مصر را اسیر نمودند و مردى از طرف مشرق با بیرق‏هاى سیاه کوچکى بسوى صاحب شام آمد آن مرد مطیع مهدى علیه السّلام خواهد شد فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، باب 99 - ص: 36
-13 جابر از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام روایت کرده که فرمود: جوانى از بنى هاشم که خالى در کف دست راست خود دارد با بیرقهاى سیاهى از طرف خراسان خروج میکند که شعیب بن صالح در جلو او خواهد بود و با اصحاب سفیانى جنگ کرده آن‏ها را شکست میدهد
عقدالدرر ص 128 ، الحاوی ج 2 ص 68 ، ملاحم ابن طاووس ص 53
فتنه و آشوبهاى آخر الزمان، متن، ص: 36

-14 امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند: «سفیانی و صاحبان پرچم‌های سیاه با یکدیگر روبرو می‌شوند در حالی که میان آنان جوانی از بنی‌هاشم است که در کف دست راستش، خال سیاهی است و در پیشاپیش لشکریان او، شخصی از قبیلة بنی تمیم به نام شعیب بن صالح قرار دارد».
ابن حماد، فتن، ص 86

.جنس پرچم علاوه بر پارچه می تواند ، کاغذ نیز باشد - منبع ویکی پدیا
پرچم، از قدیم الایام سمبل اتحاد و تمایز در جنگها به شمار می رفته و همواره حائز اهمیت بوده است. پس از ظهور اسلام نیز، پرچم ماهیت خود را از دست نداد و ارزش و منزلت خود را حفظ کرد. امیرالمؤمنین علیه السلام درباره پرچم و اهمیت حفظ آن توسط سربازان اسلام می فرماید: « هرگز پرچمتان را از جای خودش حرکت نداده و دور آن را خالی نکنید و آن را جز به دست شجاعانتان نسپارید»
پر واضح است که پرچم، به دلیل اینکه نماد همبستگی لشکر بوده ، یکی از اهداف دشمن برای از بین بردن پرچم دار و به زمین انداختن پرچم برای تضعیف روحیه جنگاوری لشکر مقابل به شمار می رفته است. از این رو ، امیرالمؤمنین علیه السلام دستور به محافظت بیشتر از آن فرموده اند. 
از سیره عملی بزرگان دین نیز فهمیده می شود که نسبت به پرچم و پرچم داری توجه فراوانی داشته اند. 
در عصر ظهور نیز روایات شریف از پرچم های زیادی صحبت کرده اند ، از پرچم سرخ رنگ سفیانی تا پرچم زرد رنگ اهل مغرب و پرچم های سیاه خراسان و مشرق زمین تا پرچم اسرارآمیز امام مهدی(عج) ، بررسی روایات شریف از وجود رابطه و شباهتی عجیب میان پرچم اسرارآمیز امام زمان(عج) و پرچم های سیاه خراسان دارد که ما با توجه به احادیث شریف در این زمینه ، سعی در کشف این حقیقت داریم.
انواع پرچم های سیاه در روایات عصر ظهور 
در مجموعه روایات حداقل 5 نوع پرچم سیاه را می توان در نظر گرفت:
-1 پرچم های سیاه عمومی قیام مردم مشرق زمین(در ابتدای قیام)
-2 پرچم های سیاه اختصاصی قیام مردم مشرق زمین(در انتهای قیام و هنگام حرکت به سمت عراق)
-3 پرچم های سیاهی از مشرق زمین که مورد لعن قرار دارند
-4 پرچم های سیاه بنی عباس در اواخر حکومت امویان
-5 پرچم های سیاهی در سرزمین حجاز
در بررسی روایات عصر ظهور مرتبط با پرچم های سیاه متوجه می شویم که تفاوتهایی در نوع نگاه و دستور اهل بیت(ع) در حمایت از آنها وجود دارد به طوری که برخی از پرچم های سیاه مورد لعن و نفرین اهل بیت(ع) بوده و برخی مورد تمجید ، درباره برخی امر به یاری شده است و در مورد برخی ، عدم حرکت و توجه ، همچنین در روایتی خبر از درگیری دو گروه از پرچم های سیاه داده شده است که نشان از متفاوت بودن آنها دارد.
مجموعه این مسائل نشان می دهد که پرچم های سیاه مختلفی در روایات عصر ظهور وجود دارد که باید هر یک را دقیقاً شناخت تا در زمان لازم ، موضع مناسبی در مورد آن اتخاذ کرد. 
هریک از این پرچم های سیاه در روایات ، با اشاره روایت یا روایاتی از دیگر پرچم ها مشخص می باشد که ما در توضیح هر کدام روایاتی که بدان پرچم ها اشاره می کنند را نیز مطرح خواهیم کرد.
پرچم های سیاه شماره 4 و 5 چون مهم نبوده و نقشی در ظهور ندارند لذا از توضیح درباره آنها خودداری کرده و به ذکر روایات آنها بسنده می کنیم.

پرچم اسرار آمیز امام مهدی(عج) و رابطه آن با پرچم های سیاه سید خراسانی
قبل از اینکه با ذکر روایات انواع پرچم های سیاه را مورد بررسی قرار دهیم ، نگاهی به شباهت بسیار عجیب پرچم  سیاه سیدخراسانی با پرچم اسرارآمیز امام مهدی(عج) خواهیم داشت ، بنا بر روایات ، امام مهدی(عج)  وارث برخی مواریث پیامبر اکرم(ص) مانند زره ، شمشیر ، براق ، سحاب ، پرچم و میراثهای دیگر است که این مواریث علاوه بر داشتن برخی اثرات ، بعد از ظهور  بعنوان سند و مدرکی برای اثبات حقانیت و امامت امام عصر(عج) به کار می روند. یکی از این مواریث پرچم اسرارآمیز حضرت رسول(ص) می باشد ، که در احادیث متعددی بدان اشاره شده است.
عبد اللَّه بن سنان روایت نموده که امام محمد باقر علیه السّلام فرمود:

پرچم قائم همان پرچم رسول خداست که جبرئیل در روز جنگ بدر از آسمان آورد و آن را در میدان جنگ باهتزاز درآورد.

آنگاه جبرئیل عرض کرد: اى محمد بخدا قسم؛ این پرچم از پنبه و کتان و ابریشم و حریر نیست. عرض کردم: پس از چیست؟ گفت: برگ درخت بهشت است. پیغمبر در جنگ آن را برافراشت سپس پیچید و بدست على علیه السّلام داد و پیوسته نزد آن حضرت بود تا اینکه در روز جنگ جمل حضرت آن را برافراشته نمود و خدا او را پیروز گردانید. آنگاه على علیه السّلام آن را پیچید و همیشه نزد ما بوده و هست و دیگر هیچ کس آن را نمی گشاید تا اینکه قائم ما قیام کند.
وقتى قائم قیام نمود آن را باهتزاز در می ‏آورد و هر کس در شرق و غرب عالم باشد آن را می ‏بیند. رعب و ترس وى یکماه زودتر از پیش روى و چپ و راست او رفته در دلها جاى می ‏گیرد، آنگاه گفت: اى محمد! او بخونخواهى پدرانش قیام می ‏کند و سخت خشمگین است و از اینکه خداوند بر این خلق غضب نموده متأسف می ‏باشد.
او پیراهن پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله را که در جنگ احد پوشیده بود بتن دارد و عمامه و زره پیغمبر را که بقامت وى رساست می ‏پوشد، و ذو الفقار شمشیر پیغمبر را هم در دست دارد، سپس شمشیر می ‏کشد و هشت ماه از کشته بی دینان پشته‏ ها می ‏سازد. مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 1128
و در بحار الانوار از ابو بصیر آمده که گفت: حضرت ابوعبدالله صادق علیه‌السلام فرمود: هنگامی که امیر‌المؤمنین(ع) با اهل بصره برخورد کرد و پرچم برافراشت پرچم پیغمبر را گشود. لذا متزلزل شدند و هنوز شعاع خورشید زرد نگردیده بود که فریاد زدند: ای پسر ابی طالب ما را هلاک کردی.
...و چون روز صفّین فرا رسید ، نزدیکان برافراشتن آن پرچم را از امیرالمومنین(ع) درخواست کردند آن حضرت نپذیرفت. پس حسن و حسین علیهما السّلام و عمّار یاسر رحمه اللَّه را نزد او واسطه ساختند، آن حضرت به حسن علیه السّلام فرمود: پسر جانم همانا این مردم را مدّتى مقرّر شده است که بدان برسند، و این پرچم پرچمى است که پس از من هیچ کس جز قائم صلوات اللَّه علیه آن را بر نخواهد افراشت»....
سپس فرمود: اى ابا محمّد به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابریشم و نه از حریر، عرض کردم: پس از چه چیزى است؟ فرمود: از ورق(برگ)بهشتى است، غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص: 427
پرچم امام زمان (عج) پرچم اسرار آمیزی است که امام باقر (ع) درباره آن فرمود : « هنگامی که قائم (ع) ظهور کند پرچم رسول خدا (ص) را به مردم نشان می‌دهد» و امام صادق (ع) نیز در وصف آن چنین آورده است : « جبرئیل آن پرچم را روز بدر آورد و رسول خدا (ص) آن را در روز بدر برافراشت آنگاه آن را پیچید و به علی (ع) داد. آن پرچم نزد علی (ع) بود تا اینکه آن را در جنگ جمل باز کرد و خداوند وی را با آن پرچم پیروز نمود .آنگاه آن پرچم را در هم پیچید و هم اکنون نزد ماست .آن را کسی نمی‌گشاید تا آنکه قائم (ع)قیام کند . وقتی که قیام نمود آن را باز می‌کند » بر اساس روایات ، این پرچم از برگ درخت بهشتی است که آن را جبرئیل در جنگ بدر به اهتزاز درآورد این پرچم به سوی هیچ قومی عزیمت نمی‌کند مگر اینکه خدا آنها را نابود می‌کند و روی آن نوشته شده « البیعه لله» این پرچم به هنگام ظهور به سخن می‌آید و می‌گوید : ای ولی خدا برخیز و دشمنان خدا را بکش و چون حضرت آن را بگشاید در دل دشمنان ترس شدیدی وارد می‌شود و هر کس از آن پرچم پیروی کند و همراه با پرچم گام بردارد با ما اهل بیت (ع) بوده و نجات خواهد یافت و هر کس از آن جلو بیافتد و یا عقب بماند افراط یا تفریط کند نابود می‌شود. در روایت دیگری امیر المؤمنین علی (ع) فرمود : این پرچم دیگر باز نمی‌شود مگر به دست مهدی (ع). و نیز در روایتی از امام زین العابدین (ع) چنین نقل شده است که فرمود : «گوئی صاحب شما را با چشم خود می‌بینم که در پشت کوفه وارد نجف شده و یاران و پیروان پدرش همراه او در زیر پرچم رسول اکرم (ص) است که آن را برافراشته و به دست گرفته ...» با عنایت به روایات فوق این پرچم با تمام اوصاف شگفت انگیزش به عنوان یکی از مواریث پیامبر (ص) در نزد حضرت مهدی (ع) می‌باشد و در وقت معیّن به اذن الهی با آن پرچم ظهور خواهد کرد .


نکته بسیار مهم :
اکنون به این احادیث شریف که در وصف پرچم لشگر سید خراسانی و اهل مشرق زمین است ، دقت فرمائید :
... و پرچمهائى بدون علامت که نه از پنبه و نه کتان و نه حریر است از مشرق زمین میایند در سر نیزه ‏هاى آنها مهر سید اکبر زده شده قائد آنها مردى از خاندان پیغمبر است آن پرچمها در شرق پدید می ‏آید و بوى آن مانند مشک معطر بغرب میرسد. ترس و رعب آنها یکماه پیش از آمدنشان همه جا در دل مردم قرار میگیرد، آنگاه در کوفه‏ فرود میایند و اولاد ابو طالب بخونخواهى پدران خود قیام میکنند ....
مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 1060
الزام الناصب – جلددوم- چاپ بیروت . الغصن الثامن - الآیة الثانیة عشرة - ص 120
بحار الأنوار، ج 52، ص 274، ب 25، ح 167.
فضیل بن یسار از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده که بوى فرمود: گنجى در طالقان هست که از طلا و نقره نیست، و پرچمى است که از روزى که آن را پیچیده ‏اند برافراشته نشده است و مردانى هستند که دلهاى آنها مانند پاره ‏هاى آهن است شکى در ایمان بخدا در آن راه نیافته و در طریق ایمان از سنگ محکم‏تر است اگر آنها را وا دارند که کوه‏ها را از جاى بکنند، از جاى کنده و از میان برمیدارند.
مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 1117
اگر دقت کرده باشید میان پرچم اسرار آمیز حضرت مهدی(عج) و پرچم های سیاه خراسان شباهتهای عجیبی وجود دارد :
1- در مورد جنس هر دو پرچم دقیقا این عبارت ذکر شده است :
نه از پنبه و نه کتان و نه حریر است.

2- رعب و وحشت یک ماه جلوتر از این پرچم امام زمان(عج) و سید خراسانی حرکت می کند
3- همه مردم از وجود آن آگاه می شوند
در مورد پرچم حضرت مهدی(عج) داریم که :
هر کس در شرق و غرب عالم باشد آن را می ‏بیند و در مورد پرچم های سیاه سید خراسانی داریم :
و بوى آن مانند مشک معطر بغرب(تمام جهان) میرسد
4- و پرچمى است که از روزى که آن را پیچیده ‏اند برافراشته نشده است
این توصیف هم در توصیف پرچم اهل طالقان(ایرانیان) است و هم در مورد پرچم اسرار آمیز امام زمان(عج(
5- وصف انتقام برای برافراشتن هر دو پرچم
...او بخونخواهى پدرانش قیام می ‏کند و سخت خشمگین است در مورد امام زمان(عج(
..... و اولاد ابو طالب بخونخواهى پدران خود قیام میکنند .... در وصف لشگر سید خراسانی

اما حقیقت چیست ؟ این شباهت عجیب میان پرچم های سیاه سیدخراسانی و پرچم اسرار آمیز امام زمان(عج) چگونه ممکن است وجود داشته باشد؟ منظور از اینکه پرچم های سیاه سیدخراسانی دقیقا مانند پرچم اسرارآمیز امام زمان(عج)، از جنس پنبه و کتان و ابریشم و حریر نیستند ، چیست؟ چگونه ممکن است رعب و وحشت یک ماه قبل از پرچم سیدخراسانی حرکت کند ؟
آیا پرچم سید خراسانی نیز همچون پرچم امام زمان(عج) دارای اثرات اسرارآمیز است؟! آیا پرچم برافراشته شده در سپاه سیدخراسانی می تواند همان پرچم شگفت انگیز امام زمان(عج) باشد که امام مهدی(عج) برای یاری سردار بزرگ خویش آن را قبل از حرکت سپاه سیدخراسانی به سوی آنها می فرستد تا در آن لشگر گشوده و برافراشته گردد و اثرات شگفت انگیز خود را بر جای بگذارد؟!
البته باید دقت کرد که در وصف پرچم سید خراسانی  عبارت " رایات " آمده است یعنی پرچم ها ، به عبارتی دیگر سیدخراسانی صاحب پرچم های اسرار آمیز است و در در حدیثی دیگر داریم : " رایات صغار" یعنی پرچم هایی کوچک ، پرچم های کوچکی که از جنس کتان و پنبه و پارچه نیستند ، این احتمال وجود دارد که احتمالا پرچم های سید خراسانی نیز در صفت جنس مانند پرچم مانند پرچم امام زمان(عج) باشند یعنی از برگ درخت به عبارتی دیگر از جنس کاغذ ، به زبان ساده تر پلاکاردهای کاغذی یا مقوایی ، حال علت اسرار آمیز بودن و داشتن قدرت فوق العاده این پرچم های کوچک سیدخراسانی چه می تواند باشد همانگونه که حدیث شریف بیان می فرماید که رعب و وحشت یک ماه زودتر از لشگر سید خراسانی حرکت می کند.
از مجموعه این مباحث می توان احتمالاتی را مطرح کرد :
آیا ممکن است پرچم اسرار آمیز حضرت رسول اکرم(ص) که در نزد امام زمان(عج) می باشد قبل از آغاز حرکت لشگر سید خراسانی توسط امام عصر(عج) به نزد سیدخراسانی فرستاده شود تا این پرچم شگفت که نوعی معجزه و امداد الهی برای تضمین پیروزی جبهه حق می باشد ، در هنگام حرکت سپاه سید خراسانی افراشته شود ، همانگونه که در وصف اهل طالقان(ایرانیان) فرموده اند : و پرچمى است که از روزى که آن را پیچیده ‏اند برافراشته نشده است ، و سپس برای بالاتر بردن قدرت و روحیه نیروهای سیدخراسانی به تعداد زیادی از این پرچم بر روی پلاکاردهای فوق الذکر تکثیر شود؟ والله اعلم
اما ممکن است که پرچم های کوچک ذکر شده همگی از جنس مقوا و کاغذ بوده و ربطی به پرچم شگفت انگیز امام عصر(عج) نداشته باشند و فقط یک پرچم شگفت انگیز که توسط یاران مخصوص امام عصر(عج) آورده شده است ، برای تضمین پیروزی سپاه سیدخراسانی که در واقع همان سپاه امام زمان(عج) می باشد ، گشوده شود همچنانکه در تایید این فرضیات داریم " و در میان آن لشگر(سیدخراسانی) چند نفر از یاران خاص حضرت وجود دارد " و یا روایاتی بیان می کنند که به کمک سپاه سیدخراسانی بشتابید ، زیرا مهدی در میان این لشگر است که شاید مراد همان پرچم اسرار آمیز امام زمان(عج) باشد ، و یا روایتی که بیان می دارد آغاز کارش از مشرق خواهد بود ، می تواند علاوه بر تطبیق آغاز انقلاب اسلامی ایران ، بر هنگام آغاز قیام لشگر سیدخراسانی نیز صدق کند ، بدین معنا که وقایعی مانند گشودن پرچم اسرارآمیز امام عصر(عج) این قیام تاریخی را به مثابه قیام خود حضرت قرار دهد.
نمی توان در این موارد اظهار نظر قطعی نمود و فقط احتمالاتی مطرح است ، اما آنچه که مسلم است این است که بنا بر روایات شباهتهای بسیار پرچم سیدخراسانی و پرچم شگفت امام زمان(عج) بسیار زیاد است و لاجرم احتمالاتی را مطرح می سازد ، مضاف بر اینکه روایتی که در مورد اهل طالقان(ایرانیان) که می گوید : " و پرچمى است که از روزى که آن را پیچیده ‏اند برافراشته نشده است " نیز این فرضیات را تقویت می کند.
البته مروری بر برخی از وقایع چند سال گذشته می تواند پذیرش این مسئله را آسان کند :
توجه و اهتمام رهبران جبهه حق به امور غیبی و ماورایی
1- منقول است در اوائل حمله آمریکا به عراق در سال 82 و کامل شدن حلقه محاصره دشمنان ، عارفی بنام(که شاید آیت الله بهجت بوده باشند ) به نزد مقام معظم رهبری(مدظله) می روند(یا پیام می فرستند) که آقا خطر حمله دشمنان بسیار جدی است! آقا هم می فرمایند خب چاره چیست؟ و این عارف بزرگ می گویند که باید برای دفع این شر و خطر ، به تعداد زیاد صلوات فرستاد و آقا هم می فرمایند بنده کاری خواهم کرد که روزانه میلیونها صلوات فرستاده شود و طی دستوری به صدا و سیما امر می کنند که آغاز اخبار با صلوات بر محمد و آل محمد(ص) باشد.( بنده از کانالهای مختلف این نقل قول را شنیده ام(

 

آیا شورش داعش در روایات عصر ظهور پیش بینی شده است؟!

زمانی که پرچم‌های سیاه را دیدید، به زمین بچسبید و حرکتی نکنید. سپس قومی ضعیف ظاهر می‌شوند که مورد اعتناء نیستند. دل‌هایشان مانند آهن است. آنها اصحاب دولت هستند. به عهد و میثاق پایبند نیستند. به حق دعوت می‌کنند اما اهلش نیستند. اسامی آنها کنیه است. نسبت آنها شهرهاست. موهایشان مانند زنان است...
 

یکی از مقدمات و نشانه های ظهور، پرچم‌ها و قیام‌های قبل از ظهور حضرت است خصوصا پرچم سیاه (رایات سود) که البته با توجه به احادیث مشخص می‌شود که چندین دعوت و قیام با پرچم سیاه داریم که برخی ناحق هستند. برخی از پرچم ها که عمدتا معرفی شده از مشرق قیام میکنند در روایات شیعه به اهل حق تطبیق شده است. اما یک پرچم سیاهی است با ویژگی های ذیل که ناحق و باطل است.
روایت از امام علی علیه السلام:
در کتاب احقاق الحق ج 29 ص 410. (مولف کتاب بیش از 400 سال قبل، این کتاب را تالیف کرده است و در سال 1019 قمری از دنیا رفته است و کتاب را آیه الله مرعشی احیا کردند.) إذا رأیتم الرایات السود فالزموا الأرض، فلا تحرکوا أیدیکم و لا أرجلکم، ثم یظهر قوم ضعفاء لا یؤبه لهم، قلوبهم کزبر الحدید، هم أصحاب الدولة، لا یفون بعهد و لا میثاق، یدعون إلى الحق، و لیسوا من أهله، أسماؤهم الکنى، و نسبتهم القرى، و شعورهم مرخاة کشعور النساء حتى یختلفوا فیما بینهم، ثم یؤتی اللّه الحق من یشاء.
زمانی که پرچم‌های سیاه را دیدید، به زمین بچسبید و حرکتی نکنید. سپس قومی ضعیف ظاهر می‌شوند که مورد اعتناء نیستند. دل‌هایشان مانند آهن است. آنها اصحاب دولت هستند. به عهد و میثاق پایبند نیستند. به حق دعوت می‌کنند اما اهلش نیستند. اسامی آنها کنیه است. نسبت آنها شهرهاست. موهایشان مانند زنان است. [به غلط‌هایشان ادامه می‌دهند] تا اینکه بین آنها اختلاف پیش می‌آید سپس خدا حق را به هر کس بخواهد می‌دهد.
إذا رأیتم الرایات السود: یعنی پرچم های سیاه فالزموا الأرض، فلا تحرکوا أیدیکم ولا أرجلکم: منظور این است که به این جماعت نپیوندید. و با آنها همراه نشوید. (این هم یکی از فواید دانستن نشانه های ظهور.) ثم یظهر قوم ضعفاء، لا یؤبه لهم، قلوبهم کزبر الحدید: شاید کنایه از خشونت و سنگدلی آنان باشد که داعشی ها در این زمینه شانه به شانه چنگیزخان مغول می‌زنند.
هم أصحاب الدولة: می بینید که میگویند که به خودشان لقب داده اند: دولت اسلامی عراق و شام. لا یفون بعهد ولا میثاق: به هیچ عهد و میثاقی پایبند نیستند. می بینید که حقوق اسرای جنگی را. به راحتی هرچه تمام تر می کشند. یدعون إلى الحق: عبارت روی پرچم سیاه را ببینید، نوشته است: لا اله الا الله محمد رسول الله. و لیسوا من أهله: اما اهل حق نیستند.

این هم یکی از فوائد دانستن علائم ظهور. که مبادا جذب آنها شوید. أسماؤهم الکنى و نسبتهم القرى: (اگر دقت کنید تصاویری که از صحنه جنگ داعش منتشر میشود دقت کنید. غالبا مینویسند ابو عمر، ابو دجاله، ابو فلان و ....)، اسم هایشان، به صورت کنیه هست. نسب و فامیلی آنها هم اسامی شهرها و کشورهاست... الشیشانی(چچنی)، الجولانی، البغدادی، الحرانی و ... و شعورهم مرخاة کشعور النساء:  یعنی موهایشان همچون زنان است.
حتى یختلفوا فیما بینهم: بین شان اختلاف می افتد. ثم یؤتی الله الحق من یشاء: سپس حق به حق دار می رسد ان شاء الله. دقت بفرمائید رایات السود، چند پرچم هستند. رایات السود باطل را در بالا ذکر کردیم اما رایات السود که طرفدار حق هستند از خراسان به سمت کوفه، برای خارج کردن پیروان بنی امیه و سفیانی، حرکت می کنند.: تنزل الرّایات السّود الّتی تخرج من خراسان الکوفة، فإذا ظهر المهدیّ بمکّة بعث إلیه بالبیعة. پس رایات السودی که از خراسان قیام می کنند، در روایات، بسیار ستایش شده اند . اما این رایات السودی که در ابتدای متن ذکر کردیم، طبق صریح روایت، باطل هستند.
توضیحات بیشتر: برخی از ماها، کشش نداریم و روایات به این واضحی را شاید به آینده موکول کنیم، را نباید به حساب، امامان گذاشت. معلوم است مطالعه مهدوی تان را باید تقویت کنید. چرا؟ به خاطر این جمله تان: علائم ظهور قطعیت ندارند. علائم ظهور به دو دسته حتمی و غیر حتمی تقسیم میشوند. و علائم حتمی از ضروریات مهدویت است. و در روایات" من المحتوم" ذکر شده است ما در اسلام از توقیت و تعیین وقت ظهور نهی شده ایم: مثلا بگوئیم فلان روز حضرت ظهور میکنند. این حرام است و مبانی علمی ندارد. اگر قرار بود، روایات مهدویت به ارزش دشمنان شیعه بیان شود، پس چرا اهل بیت این هم درباره علائم حتمی ظهور مثلا سفیانی، روایات بیان کرده اند. پس بحث بر سر ارزش یا بی ارزش بودن دشمنان امام نیست. بلکه اهل بیت(ع) روایات را بیان کردند تا ما در گروه دشمنان امام قرا نگیریم.
هیچ وقت در طول تاریخ، علائم اینگونه در کنار هم اجتماع نکرده بود. انقلاب ایران و مردی از قم. ورود قوات غرب و روم به عراق جمع شدن یهودیان در فلسطین نقش نظامیان در مصر اختلاف پرچم ها در شام تازه هنوز طوفان اصلی در عراق و شام و حجاز مانده است. اتفاقا اگر داعش میخواهد خودشان را با علائم ظهور ما تطبیق دهند، چه بهتر. چرا؟ زیرا طبق روایت که ما ذکر کردیم، ما میدانیم که این گروه، اهل باطل هستند.
قول بدهید به این کتب مهدویت مراجعه فرمائید و مطالعه کنید بعد با هم مباحثه خواهیم داشت. 1. کتب المعجم الموضوعی لاحادیث الامام المهدی نوشته دانشمند محترم علامه کورانی. البته کتاب عربی است. به اتوماسیون 14878 در مرکز موجود است و در نرم افزار مهدویت هم موجود است. 2. و برای فارسی زبان ها، کتاب تاملی در نشانه های حتمی ظهور به قلم آقای آیتی و به اتوماسیون 26146 در مرکز موجود است. این کتاب در هفتمین همایش کنگره مهدویت رونمایی شد. موفق باشید. قاعده عمومی و همیشگی تطبیق در خود نشانه های ظهور، حرام است. الف. اگر تطبیق به تعیین وقت در زمان ظهور بیانجامد، این میشود توقیت و وقت تعیین کردن. و در اسلام حرام است.
مثال 1: مثلا شخصی بگوید، حضرت در فلان روز، ظهور خواهند کرد. این دروغ است. مثال 2: یا گفته شود، فلان شخصیت معروف، همان سفیانی است. این هم حرام است، زیرا بین خروج سفیانی و ظهور حضرت، 6 ماه فاصله است و چون مدت معین است، این هم منجر به توقیت و تعیین وقت است. تطبیق در مقدمات نشانه های ظهور، اگر منجر به تعیین وقت نشود، اشکالی ندارد.
ب. اگر تطبیق، منجر به تعیین وقت نشود، منجر به تعیین زمان ظهور نشود، این اشکالی ندارد. مثال: این جمله امام خمینی: این انقلاب، مقدمه حکومت جهانی حضرت حجت است. زیرا فاصله بین مقدمه و حکومت حضرت، معلوم نیست چقدر باشد. پس منجر به تعیین زمان مشخص برای ظهور نمیشود. پس اشکالی ندارد.
مثال 2: پرچم های سیاه داعش، ممکن است بر رایات السود باطل، تطبیق داده شود، این اشکالی ندارد. زیرا معلوم نیست، چقدر بعد از پرچم های سیاه، سفیانی خروج کند. و زمان مشخصی تعیین نمیشود. پس به عبارت دیگر: مقدمات نشانه های ظهور را میشود تطبیق داد، مثل اتقلاب امام خمینی و یا پرچم های سیاه داعش بر رایات السود باطل. اما نشانه های ظهور را نمیشود بصورت قطع و یقین بر کسی تطبیق داد. مثلا بگوییم فلانی قطعاً سفیانی است. یا فلانی قطعاً یمانی است و ... 
دقت بفرمائید بحث ما در رایات السود و پرچم های سیاه است نه در سپاه سفیانی. بحث ما در مقدمات نشانه های ظهور است نه در خود نشانه های ظهور. شاید بخوانید و بشنوید که داعش در صدد بدل سازی و تشبیه خود به سپاه سفیانی است. که مثلا میخواهیم نفس زکیه عراق زا بکشیم و از این حرف ها. این اشتباه است. این هم یکی از فواید دانستن احادیث و شناخت علائم ظهور. اگر کسی احادیث مهدویت را مطالعه کرده باشد، فورا میگوید داعش دروغ می گوید که سپاه سفیانی است، زیرا، هنوز مقدمات نشانه حتمی ظهور (سفیانی) کامل نشده است تا چه رسد به خود نشانه حتمی ظهور (سفیانی). تازه وقتی سفیانی خروج کرد، باید تمام شام (سوریه، اردن و ...) را تصرف کند بعد دو لشکر به سمت مدینه و عراق بفرست. کجاست پس لشکر به سمت مدینه ؟ پس با اندک مطالعه مباحث مهدویت، فریب داعش را نخواهیم خورد بحث بر سر پرچم سیاه است که شاید این ها در حدیث امام علی(ع) اشاره شده است. شاید داعش از مقدمات نشانه ظهور (سفیانی) باشد. خوب شاید بپرسید، این نشانه حتمی ظهور (سفیانی)، چه مقدماتی در روایات اسلامی برای آن شاره شده است؟ مقدمات برای سفیانی، فراوان است، اما مهمترین آنها:
موت خلیفه و اختلاف بنی فلان در ملک و فرمانروایی روایت: ... و لا ترون ما تحبون حتى یختلف بنو فلان فیما بینهم ... و خرج السفیانی و قال لا بد لبنی فلان، من أن یملکوا فإذا ملکوا ثم اختلفوا تفرق ملکهم و تشتت أمرهم ... الغیبه نعمانی.
به دلخواه حود نمی رسید مگر اینکه بنی فلان در امر ملک و فرمانروایی، اختلاف کنند ... و بعد سفیانی خروج می کند و ... خسف و زلزله شدید در منطقه حرستا در سوریه روایت: ... کان خسف قریة بارم یقال لها: حرستا ... آشکار شدن سه پرچم در شام روایت ... و خروج الرایات الثلاث بالشام عندها. تازه بعد از اینها، سفیانی ببعد از ماه ها، بر کل منطقه شام، مسلط میشود، انگاه لشکر کشی به سمت عراق و مدینه را قصد میکند.

نشانه های آخرالزمان

نشانه های آخرالزمان
علاوه بر این اصطلاح رایج، در فرهنگ مسلمانان، اصطلاح مشابه دیگری به نام «اشراطُ الساعَة» وجود دارد. این اصطلاح که بیشتر نزد اهل سنّت رایج است، به نشانه‏های وقوع قیامت اختصاص دارد؛ [1] ولی روایات ذکر شده ذیل این عنوان، نشان می‏دهد که بسیاری از نشانه‏های آن، همچون نشانه‏های آخِرُالزّمان است و می‏توان بسیاری از نشانه‏های آخِرُالزّمان را نیز نشانه‏های قیامت دانست. بخشی از مشخصه‏های آخِرُالزّمان عبارت است از:

1) گریز از دین 
پیامبر اسلام‏صلی الله علیه وآله درباره ویژگی‏های انسان‏های این دوران می‏فرماید:
یَأتِی عَلَی النَّاسِ زَمانٌ... دینُهُم دَراهِمُهُمْ وَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَقِبلَتُهُمْ نِساؤُهُمْ یَرکَعُونَ لِلرَّغِیفِ وَیَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ حیارَی سُکاری لا مُسلِمینَ وَ لا نَصاری»؛ [2] .
«زمانی بر مردم خواهد آمد که درهم‏های آنان دینشان خواهد بود و همت ایشان شکم‏شان و قبله آنها زنان‏شان. برای طلا و نقره، رکوع و سجود به جای می‏آورند. آنان همواره در حیرت و مستی خواهند بود. نه بر مذهب مسلمانی‏اند و نه بر مسلک نصرانی».

2)دنیا پرستی
رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «سَیَأتِی عَلَی اُمَّتی زَمَانٌ تَخْبُثُ فِیهِ سَرائرُهُمْ وَتَحْسُنُ فِیهِ عَلانِیَتُهُمْ طَمَعاً فِی‏الدُّنیا وَلایُریدُونَ بِهِ مَا عِنْدَاللهِ رَبِّهِمْ یَکُونُ دِینُهُمْ رِیَاءً لایُخالِطُهُم خَوفٌ یَعُمُّهُمُ اللّهُ مِنْهُ بِعِقابٍ فَیَدعُونَهُ‏دُعَاءَالغَرِیقِ فَلایَستَجِیبُ لَهُمْ»؛ [3] .
«زمانی بر امت من می‏آید که در آن زمان، درون‏های مردم پلید می‏شود؛ ولی ظواهرشان به طمع مال دنیا آراسته می‏گردد، به آنچه در پیشگاه خداوند هست، دل نمی‏بندند. کارشان ریا و تظاهر است. خوف از خدا به دل‏شان راه نیابد و خداوند آنان را به عذابی فراگیر دچار سازد. آنها چون غریق، خداوند را می‏خوانند؛ ولی او دعای‏شان را مستجاب نمی‏کند».

3) آزمایش‏های بزرگ 
یکی دیگر از ویژگی‏های این دوران امتحاناتی است که انسان‏ها در آن پشت سر می‏گذارند. با این آزمون‏ها، مردم به دو گروه تقسیم می‏شوند: موفق‏ها و ناموفق‏ها.
دراین‏باره‏پیامبرگرامی‏صلی الله علیه وآله به حضرت علی‏علیه السلام می‏فرماید: «یا عَلیُّ اَعجَبُ النَّاسِ اِیماناًوَاَعْظَمُهُمْ یَقیناً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِالزَّمانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَبِیَّ وَحُجِبَ عَنْهُم الحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ عَلَی بَیَاضٍ...»؛ [4] .
«ای علی! بدان شگفت آورترین مردم در ایمان و بزرگ‏ترین آنان در یقین مردمی هستند که در آخِرُالزّمان - با آنکه پیامبر خود را ندیدند و از امام خود محجوب‏اند - به نوشته که خطی سیاه بر صفحه‏ای سپید است، ایمان می‏آورند».

پی نوشت ها: 
[1] ر.ک: متقی هندی، کنزالعمال، ج 25335 و9؛ ابن جریر طبری، جامع‏البیان، ج 26، ص 69؛ جصاص، احکام‏القرآن، ج 2، ص 244؛ ابن جوزی، زادالمسیر، ج 8، ص 291. 
[2] محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 11، ص 379، ح 13305؛ ر.ک: صحیح مسلم، ج 1، ص 131. 
[3] شیخ کلینی، الکافی، ج 8، ص 306، ح 476؛ ر.ک: شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ص 253. 
[4] شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج4، ص366؛ کمال‏الدین، ج1، ص288، باب 25، ح8.